Juni-stress en kippenmetaforen

Het is een tijdje stil geweest op mijn schrijversstoel. Ik heb zitten broeden op nieuwe ideeën en ben daarnaast ook gewoon erg druk (geweest) met veel verschillende projecten. Maar toen ik vandaag thuis kwam en de tuin in ging om even te onthaasten en naar onze kipjes te kijken, moest ik tegelijk ook denken aan een bijeenkomst die ik enkele dagen geleden had. Ik wilde het je niet onthouden: ter ontspanning en inspiratie, op deze mooie zomerse dag! Even de juni-stress vergeten, zo kort voor de start van het vakantieseizoen.

Sinds 3 dagen hebben we gezinsuitbreiding met twee pluizige, piepende kippenbaby’s van 9 weken oud. Nu bestaat het kippengezin uit Bom Bom, Max Verstappen, Luxy de Eerste, en nieuwelingen Christiano Ronaldo en Luxy de Tweede. En zoals dat meestal gaat met gezinsuitbreiding, is het zorgvuldige evenwicht, bruut verstoord. De emoties in de ren lopen hoog op; het eerste contact tussen de dames en heer gaat met vallen en opstaan. Op enig moment denk je dat de rust is wedergekeerd, maar een fractie later, barst het geweld weer in volle hevigheid los.

Het gaat dus nog niet van een leien dakje, de introductie van ons gevleugelde jonggebroed. Het is alsof we de knuppel in het hoenderhok hebben gegooid, alleen hoop ik wel dat het goed komt. De oude garde heeft (zoals wel een beetje verwacht) letterlijk de pik op de kuikens. Max Verstappen is duidelijk van slag en racet al kukelend en pikkend de hele tijd door de tuin heen. Daarbij zal het niet geholpen hebben, dat haar een ei dwars zat. Die heeft ze eerder vandaag gedropt in een hoekje van de tuin. Het is nu dus weer vredig. Maar met mijn buren in gedachten, baal ik er op dit moment van dat ze iedere dag een ei legt. We lopen een beetje op eieren op het moment, zul je begrijpen.

We lopen een beetje op eieren op het moment.

In de twee vorige alinea’s heb ik hoogstwaarschijnlijk een aantal beelden bij je opgeroepen over ons achtertuintafereel; beelden die gevormd zijn met metaforen, figuurlijke bewoordingen. Je kunt ze leuk vinden, of niet, maar het blijven beelden:). Er zijn nog veel meer metaforen over kippen. En dat is ook niet zo gek, want wij mensen en kippen, gaan al heel lang terug samen. Daarbij hebben wíj in de afgelopen 75.000 jaar het vermogen ontwikkeld om complexe situaties te begrijpen door ze te koppelen aan alledaagse ervaringen of woorden, met behulp van figuurlijke uitdrukkingen. Als de kip Max Verstappen het kuiken, Christiano Ronaldo pikt, dan weet iedereen wat zij doet. Als de coureur Max Verstappen -puur hypothetisch gezien- de pik heeft op voetballer Christiano Ronaldo, weet ook iedereen wat daarmee bedoeld wordt. Ondanks dat dat laatste niet letterlijk is. Maar veel van onze communicatie is dat niet.

Letterlijke communicatie, dus wanneer je alleen maar woorden en zinnen als feitelijke informatie geeft, is ingewikkeld. Je hebt veel meer woorden nodig om te zeggen wat je bedoelt en om de nuance aan te kunnen geven wanneer de situatie niet zo eenvoudig is. En soms dringt het besef of de betekenis gewoon niet door met een letterlijke woordenbrij. Maar als je weet dat iemand de pik op je heeft, dan is dat een heftig gevoel. Je bent namelijk vast wel eens als kind gepikt door een kip, dat kan pijn doen. Metaforen zeggen meer dan duizend woorden.

Metaforen zeggen meer dan duizend woorden.

Vandaag dacht ik dus, terwijl ik me afvroeg welke kippenmetaforen er allemaal bestaan, terug aan de eerder genoemde bijeenkomst en het gebruik van een mooie metafoor aldaar. De organisatie die ik begeleid wilde haar ambities en de toekomst van opleiden binnen de branche verder uitwerken. Zij ziet scholing als een middel om de professionaliteit en duurzaamheid in de branche te vergroten. Hoe zouden zij bijvoorbeeld de achterban beter kunnen enthousiasmeren om deel te nemen aan activiteiten op het gebied van scholing? Welke uitdagingen en ambities heeft de achterban zelf? De uitkomst was even eenvoudig als onverwacht: door het niet te hebben over scholing! Toen de metafoor ‘schooltrauma’ uitgesproken was, werd voor álle betrokkenen duidelijk dat er iets anders nodig was dan het klassieke schoolklasje! Daar gaan we dus nu mee aan de slag. Ik heb er alle vertrouwen in!

Ik geef je voor nu nog een paar leuke metaforen voor de vakantie(stress) die gaat komen, want je hóeft natuurlijk niet op vakantie:, ‘zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens’, ‘bezint eer ge begint’, ‘oost west, thuis best’.

En mocht je wel op vakantie gaan? Dat begrijp ik helemaal: ‘de boog kan niet altijd gespannen zijn’, ‘waar gehakt wordt, vallen spaanders’, kortom, tijd voor rust en bezinning. Welke metaforen neem jij mee op vakantie?

Wat je ook gaat doen, ik wens je/ jullie een fijne zomer!!!

Kim de Keijzer